30 Mart seçimlerinden sonra hükümeti yerden yere vuran bir yazı kaleme alan İhsan Dağı, iç çatışmanın kapıya dayandığını ima etti. Dağı, karamsar bir tablo çizdi.
Zaman gazetesi yazarı İhsan Dağı “Sözün bittiği ülke” başlıklı köşesinde “Yarın çok geç olacak… Demokrasi, hukuk, özgürlük olmadan bu ülkede kimse rahata eremeyecek, iktidardakiler bile” diye yazdı.
İşte Dağı’nın bugünkü yazısının bir bölümü:
“….
Herkesin herkesi düşman bildiği bir ülkede ne demokrasi olur, ne hukuk, ne özgürlük. Savaş olur sadece, savaş…
“KİTLESEL FİİLİ ŞİDDET KAPIDA”
Yazık, ülkeye de yazık, savaş kışkırtıcılığı yapan kalem ve söz erbabına da. Ülkenin entelektüel düzeyi taş devrine döndü. İktidar çölleştirdi entelektüel dünyamızı.
Söylemsel şiddet kol geziyor memleketin her yerinde. Kitlesel fiilî şiddet kapıda. Ve alkışlar, alkışlar…
En ağır şeylerden biridir ‘şahit’ olmak. Şahit olduklarımız çok ağır, taşıması zor. Daha da ağırlaşacak…
DAĞI: BİR KAOSUN BAŞLANGICI…
Türkiye’de artık insanların özgürlüğü de hayatı da devletin insafına bağlı. Daha doğrusu kendini devlet yerine koyan birkaç kişinin. Bu bir ‘son durum’ değil. Herkesin ve de o kutsadıkları devletin altında kalacağı bir kaosun başlangıcı. Türkiye’yi bir deli gömleğine sokmaya çalışmak çılgınlık. Koca ülkeyi o deli gömleğine sığdırabilmeleri için epeyce küçültmeleri gerekecek onu. Geçen yüzyılın başlarını düşünmeden edemiyor insan… Geçen yüzyılın aynı yıllarını…
“KİMSE RAHAT EDEMEYECEK”
Uyarmak yerine alkış tutan, uyaranları hain ilan eden dostlar; yarın çok geç olacak… Demokrasi, hukuk, özgürlük olmadan bu ülkede kimse rahata eremeyecek, iktidardakiler bile.
Nice demokrat sandıklarımız ‘bekçi Murtaza’ çıktı.
Siyaset her yeri, her şeyi, herkesi esir aldı. Devlet boğuyor, daha da boğacak. Bize dokunmasın, haddini bilsin, hayatımıza karışmasın derken her şeyimizi belirler oldu devlet. Neşemiz, mutluluğumuz, huzurumuz ona bağlı adeta. Esiri olduk…
“SÖZÜN BİTTİĞİ YERDEYİZ”
Sözün bittiği yerdeyiz. Söz silah, siyaset savaş.
Ne akıl, ne izan, ne vicdan kaldı.
İlk gençlik yıllarımdan beri yazı ve fikir dünyamda yoldaşım olan Cemil Meriç’i düşünüyorum yine. Ve bir ‘söz’ünü; ‘kimin için yazıyorsun?’
Söz bitti, kelam sustu. Konuşan nefret, kin, şiddet ve güç sadece…”
İhsan’dan bir demet zırvalık işte!
‘Nice demokrat sandıklarımız ‘bekçi Murtaza’ çıktı’ diyen sözüm ona akademisyen, sana soruyorum; senin oturduğun, işgal ettiğin o makam ‘bekçi Murtaza’yı aşağılama makamı mı? Sen kimsin ki ‘bekçi Murtaza’yı aşağılamaya kalkıyorsun?
İhsan, bizde diyoruz ki; nice din hocası sandıklarımız ‘kaos Kardinali’ çıktı diyoruz. Nice hoca dediğimiz akademisyenler Amerikan, İsrail ajanı çıktı, diyoruz.
Savaş çıkacakmış da bilmem ne de, olum siz kendinizden korkun, kendinizin alttan çıkarttığı sesten korkanlar olduğunu herkes bilir. Bunları yazıp bu milleti korkutacağını sanacak kadar aptal mısın? Ölüm mü? Hoş geldi Safalar geldi! Bitti! Ötesi var mı? Şeb-i Arus’a hazırız İhsan!
Milletvekili olamamanın seni bu kadar üzeceğini bilseydik, Hakan Şükür gibi seni de milli yapardık İhsan!
Benim hic endisem yok.Halkin iradesi bu pacavra yazilar ile basedecektir.Düstükleri yer bile yanmayacak.
Bu sefil yaratığın karısı Z. Dağı, hala daha Ak Parti milletvekili mi?!
İhsan’ın,ne ilk ne son hezayanları bunlar.,Uzun zaman önce,iptal etmiştim Zaman aboneliğimi.,İptalden çok önceleri de(daha ortada cemaat-hükümet restleşmesi yokken) bir şeylerin ters gittiğini fark ettim…Gerek ihsan,gerek Şahin,Mümtaz’er,Ali Bulaç gibilerde bir “Gaz” sancısı seziyordum.,Allah bilİyor ya; yazı yazanlara has “Üstünlük kompleksi” olduğunu sanıyodum.,Özellikle İhsan’ın düşmanlığı çok göze batıyordu…Meğerse kinlerini,nefretlerini bugünlere saklıyormuş/saklıyorlarmış…Haşa! Sümme haşa! Benzetmek gibi olmasın; Efendimizin(S.A.S) mübarek sözlerinden bir alıntıyla bağlayayım cümlemi : ” Onları affet Ya Rabbim.,Onlar bilmiyorlar” Evet,gerçekten,bir şey bilmiyorlar.,Ne demokrasi ne hukuk..!
İhsanın ne ilk,ne de son hezayanı bu..! Uzun müddet önce iptal ettirmiştim Zaman aboneliğimi.,O zamanlar fak etmiştim, Zaman yazarlarında bir “Gaz” sıkışması olduğunu…Daha ortada 17 aralık,Gezi filan bile yokdu. Gerek Mümtaz’er,gerek diğerleri(Şahin,Ali Bulaç,İbrahim Özer) özellikle de İhsan,sürekli Erdoğan ve hükümet aleyhine sert yazılar yazıyorlardı.” Gazeteci kibirine” yoruyordum doğrusu.,Meğerse içlerinde,gizliden gizliye muazzam bir nefret,kin barıdırıyorlarmış. Erdoğan’a ve hükümete (benim bildiğim) bir şey yapamadıkları için de,gün geçtikçe azgınlaşıyorlar… Haşa! Benzetmek gibi olmasın; Efendimiz(S.A.S)İn Mübarek bir sözünden ilhamla,bağlıyayım yazımı : ” Affet ya Rabbim ! Onlar bilmiyorlar ! ” Evet.Onlar gerçekten bilmiyorlar ! Ne hukuku,ne Demokrasiyi,ne de Gazeteciliği..!