Gülen örgütünün dergisine röportaj verip, tam da Gülen örgütünün çıkarlarına hizmet eden açıklamalar yapan Fatih Altaylı için bugün Yeni Şafak’ta Cem Küçük çok sert bir yazı kaleme aldı. İşte “Yalan söyleme sanatı uzmanı!” başlıklı yazısı:
YILLARDIR MEDYAYI MAHVEDENLER HALA UTANMADAN KONUŞUYORLAR
Zekeriye Sertel Türkiye’nin ilk basın yayın müdürüydü. Namuslu bir adamdı. Yaşadıklarını “Hatırladıklarım” adıyla yayınladı. Çankaya’da bir gece “sofra”ya oturduğunda Hakimiyet-i Milliye gazetesinin başına Recep Peker’in, yani bir askerin gelmesini eleştirmiş, doğru bulmamıştı. Halbuki Falih Rıfkı Atay, Yakup Kadri Karaosmanoğlu gibi o dönemin kudretli gazetecileri bile bu atamaya tepki koymamışlardı.
Amerika’da eğitim gören Sertel orada gördüklerini hayata geçirmek istemiş ama daha sonra sansürle karşılaşmıştı. Tek Parti dönemi Türkiyesi’nde medya parti sözcüsüydü. Yıllar sonra Yakup Kadri Karaosmanoğlu “Politikada 45 Yıl” isimli anılarında sansürden şikayet etmiştir. Recep Peker konusunda Sertel’e ses vermeyen Karaosmanoğlu’nun Kadro dergisi kapanmak zorunda kalmıştı. Hem de Recep Peker yüzünden.
Türkiye’de bugün medya konusunda sesleri çok çıkanlar aslında en çok suçlu olanlar. Yıllardır medyayı mahvedenler hala utanmadan çıkıp konuşuyorlar. Darbelere destek verenler, cuntacılık yapanlar, insanların hayatlarını karartanlar medya ahlakı konusunda utanmadan konuşuyorlar. Bunların başında da şu anda manen ve fiziken bitik bir adam olan Fatih Altaylı geliyor.
YETMİŞ KERE FİKİR DEĞİŞTİRİP YÜZ KERE TÜKÜRDÜĞÜNÜ YALAYAN LOSER
Hayatı yalan dolanlarla dolu bu adam hala utanmadan çıkıp konuşuyor. Yetmiş kere fikir değiştirip yüz kere tükürdüğünü yalayan bu loser, parti gazeteciliği konusunda 2007’de Sabah ve ATV’ye el konulmasını milat olarak değerlendirmiş. Aslında yukarıda anlattığım olay milattır ama Altaylı’nın da tıpkı Nazlı Ilıcak gibi utanma geni yoktur.
Paralel çetenin dergisine konuşan loser Altaylı “Her şey 1 Nisan şakası ile başladı yani? (TMSF, 1 Nisan 2007’de Sabah ve ATV’ye el koydu.)” sorusuna şu cevabı vermiş: “Aynen. Çünkü o günden sonra, bugün çok şikâyetçi olunan iktidar medyası veya medya türü kurulmaya başladı. Bakarsanız o güne kadar gazeteler üç aşağı beş yukarı belli fikirler doğrultusunda zaten yıllardır şekillenmiş gazetelerdi ve o fikirler doğrultusunda yayıncılık yapıyorlardı. İlk defa olarak merkez medyadan bir büyük gazete ve TV doğrudan doğruya iktidarın kontrolüne geçti ve o kontrol sonrasında da bunun tatlı bir şey olduğu ortaya çıkarak bu kontrol yaygınlaştırılmaya, büyütülmeye çalışıldı.”
HAYATI YALAN DOLAN OLAN ALTAYLI’YI TEKZİP EDEN BİZZAT YILMAZ ÖZDİL’Dİ
Hayatı yalan dolan olan Altaylı’yı aslında tekzip eden bizzat Yılmaz Özdil’in kendisi oldu. Aynı yalanları yıllardır söyleyen Altaylı’yı dumura uğratan Özdil, Süper Poligon’a 20 Ekim 2007’de gönderdiği açıklamada bakın ne demiş: “Fatih Altaylı, henüz TMSF yönetimi tarafından kovulmadan önce, atv’nin satılacağını, hatta kaç paraya satılması gerektiğini falan anlatıyordu… Ben ise, hukuki sürecin devam ettiğini, mahkeme kararı verilmeden, hiç kimsenin, hele ki hiçbir Sabah yöneticisinin ‘satışa dair’ pazarlık yapamayacağını anlattım, atv’de… Bunun üzerine Fatih Altaylı, benim Sabah’ı batırmak için çalıştığımı, gazetenin ambarlarına dinamit koyduğumu yazdı. Ben de bunun üzerine, bir satırlık not koydum yazımın sonuna… ‘Ne zaman adam oluruz… Çok geç’ dedim. Fatih Altaylı bu tek satıra tahammül edemedi. Yazımı, Doğan Satmış aracılığıyla çıkardı. ‘Sansür’ dediğim bu.”
Sürekli basın özgürlüğü, tarafsız gazetecilik havaları atan Altaylı’nın TMSF konusunda nasıl yalan söylediğini de gene Yılmaz Özdil aynı açıklamada izah ediyor. Okuyalım:
“TMSF, Özdil’in yazısını çıkarttı. Bütün yazarlar buna tepki göstermek için yazı yazmama kararı aldık. Bu karar Özdil’e iletildi. ‘Size ne benim yazımın sansürlenmesinden, ben yazımı yazarım’ dedi. Mehmet Barlas ve Umur Talu bu olayın tanığıdır’ demiş. Hikaye…
Sabah ile ilgili yazı yazmıştım… TMSF, Sayın Yavuz Onursal aracılığıyla beni aradı, yazımda hukuki bazı sorunlar olduğunu iletti. ‘Hukuki sorun varsa, itiraz etmem mümkün değil’ dedim. İtiraz etmedim. Yazım girmedi. Bu diyalog, gece çok geç saatte olduğu için, yeniden yazı yazmam mümkün olmadı. Köşem o gün boş kaldı. Köşemin boş çıktığı gün, ve ertesi gün, ve bugüne kadar… Sabah’tan Fatih Altaylı, Mehmet Barlas ve Umur Talu dahil, bir kişi bile, beni arayıp “ne oldu” diye sormadı. Bu satırları yazdığım saniyeye kadar da, arayıp “ne olmuştu” diye soran yok.
E bu durumda, nasıl oluyor da, hadisenin tanığı oluyorlar, anlamak mümkün değil.
‘Kendisine, yazısını yazıp yazmayacağını sorduk’ demiş. Sorulmadı. O gün de soran olmadı, bugüne kadar da soran olmadı. Benim o gün köşem boş çıktığı için, okurların tepkisi üzerine çok zor durumda kalmışlardı; sanırım bu nedenle böyle bir kılıf uydurmaya çalışmış Fatih Altaylı. Mehmet Barlas ile Umur Talu’ya nasıl anlattı bilemem. Gerçek bu. Çünkü benim de onayımı aldıkları o hukuki engel dışında, TMSF yönetiminin yazımı sansürlemesi, herhangi bir imada bulunması bile söz konusu değil. Olmadı. Sabah’ta yazım sadece bir kez sansürlendi, onu da Fatih Altaylı yaptı.”
YALAN SÖYLEME UZMANI
Fatih Altaylı’nın medya hayatı bitti. Buna sebep de kendi basiretsizlik ve karaktersizliği oldu. Alo Fatih tapelerini dinleyen biri zaten Altaylı’daki omurgasızlığı anında görür. Ali Fuat Yılmazer ve cemaatten aldığı destekle bir genç kızın hayatıyla oynadı. Altaylı bir konuda haklı. Türkiye’de normal bir hukuk olsa golf sopasıyla bir genç kızı dövmekten hayatı çoktan biterdi. Gerçi şimdi de bitti. Bundan sonraki kariyerine yalan söyleme sanatı uzmanı olarak devam edebilir.
