MEDYAGÜNDEM- Yıldırım Türker dendiğinde aklımıza 21 Şubat 2011 tarihli Radikal’deki “Soner Yalçın” sınavı başlıklı muhteşem yazısı gelir.
Her ne kadar Türker’in “hakikat ve hakkaniyet yolculuğu”ndan saptığını düşünsek de, işte o yazısı tarihte önemli bir yere sahiptir.
Adeta medyaya bir “manifesto” gibi kaleme aldığı yazısında, şu esaslı ifadelerin sahibidir kendisi:
“Odatv adresli bataklığın bekası için mücadele etmezsen yarın sıra sana da gelecek. Sıra zaten hep bizdeydi. Yalçın ve gibilerinin gayretleriyle. Riyakârlığı bir kenara bırakın. Faşist bir işadamının muhalif bir basın emekçisi olarak portresini yutturamayacaksınız. Onun kahramanlığının tescilini de potansiyel kurbanlarından beklemeyin bari.”
Soner Yalçın’a “faşist” diyen Türker, medyadaki “büyük şeytan” Ertuğrul Özkök’le ilgili yazdığı çok sert yazılarıyla da gönülleri kazanmıştır. Özkök’ü en fazla sarsan, ağlatan yazarlardan biridir Yıldırım Türker…
Medyadaki “şeytanlarla” savaşsaydı adını büyük bir kahraman olarak yazdıracağına inandığımız Yıldırım Türker, bunu tercih etmeyip, şeytanların ekmeğine yağ sürme yoluna gitmiştir.
İşte böylesi Soner Yalçın ve Özkök’ün zihniyetine karşı savaşmış bir yazar için “trajik” ve de “dramatik” bir veda yaşandı.
Radikal’den ayrıldı, arkasından ona “ağıt” yakan da Soner Yalçın’ın “askeri”, Ertuğrul Özkök’ün “prensesi” bir isim oldu.
Türk medyasına Ertuğrul Özkök’ün “armağanı” olan Ezgi Başaran, boşalan “vijdan kuaförlüğü” kontenjanına adını ilk sırada yazdırdı bugün.
Yıldırım Türker’in ardından veda yazısı yazma görevi Radikal’de Ezgi Başaran’a verilmişti belli ki…
Yıldırım Türker için herhalde bundan daha büyük “trajedi” olamazdı… “Oda TV adresli bataklık” dediği, “faşist” ilan ettiği Soner Yalçın’ın medyadaki en büyük destekçisi Ezgi Başaran, “timsah gözyaşları” döktü.
Yıldırım Türker için en son söz söylemesi gereken kişi, “İşte böyle Yıldırım’sız kalınacaktır” diyerek sahte gözyaşlarını akıttı.
Medyada sahtekarlığın, sakilliğin şahikası bir yazıyla Ezgi Başaran, insan midesinin kaldıramayacağı bir yazı kaleme aldı.
“Özkök’ün prensesi”, “Ergenekoncu Soner Yalçın’ın neferi” Başaran; “Özkök’ün düşmanı”, “Ergenekoncu Soner Yalçın’ın hasmı” Türker için nasıl “utanmadan” böylesi bir veda yazısı kaleme aldı, herhalde medyada sözün bittiği nokta ancak burası olmalıydı.
“Biz gazeteciler için çember giderek daralıyor. Herhalde bunu fark ettiniz. (Umarım fark ettiniz.)” diyerek Türker’i “sinsi emelleri”ne meze yapan Başaran, şu cümleleriyle de Türker’in cesedini çiğneyip, yeni “vijdan kuaförü benim” çıkışını yapmaktaydı:
“Ben bu bina üstüme çökene kadar dayanmaya karar verdim. Biraz inadımdan, biraz gazeteciliğe saygımdan, biraz da öfkemden. Çünkü bu mesleğin binası medeniyetin, demokrasinin eseridir. TOKİ’ninkilere benzemez, öyle kolay kolay da devredilemez. Yıldırım’ı çok özlememiz, çok özleyip sersemlememiz umuduyla. Sevgiler.”
Başaran’ın “Ben bu bina üstüme çökene kadar dayanmaya karar verdim” ifadesi bizim değil asıl Yıldırım Türker’in kanına dokunmalı.
Utanmasa “Yaşasın Yıldırım Türker gitti ben buradayım” diyecekmiş Başaran, ama hırsını yine de gizleyememiş.
Medyada “efendilerinin” biçtiği pozisyonla “solcu, özgürlükçü, muhalif” bir “maske” ile dolaşan, ama aslında Türker’in ifadesiyle “bir “faşist”in askeri ve “Oda TV bataklığının gülü” olan Ezgi Başaran, Yıldırım Türker’in arkasından aslında teneke çaldı bugün…
Yıldırım Türker’le 27 bin satan Radikal’i bakalım Ezgi Başaran gibi “çakma vijdan kuaförü”yle ne kadar satacak?
Buraya da yazıyoruz Radikal yakında kapısına kilit vuracak…
medyagundem.com
