Star gazetesi köşe yazarı Ahmet Kekeç Pensilvan’yanın yayın organı haline gelen Cumhuriyet gazetesi Genel Yayın Yönetmeni Can Dündar’ın terör örgütü propagandasına varan yayın anlayışını sert bir dille eleştirdi. İşte yazısı:
FAKAT BÖYLESİNİ GÖRMEDİM
Kaç yıldır mesleğin içindeyim. Muhataralı dönemlerden geçtim. Yüzlerce, binlerce insan tanıdım. Karakterlerin ve kişiliklerin nasıl kırıldığına şahit oldum.
Nasıl bir ülkede yaşadığımı, kırılganlıkların hangi koşullarda ortaya çıktığını bildiğim için de, hiçbir şeye şaşırmadım.
Evet, artık hiçbir şey şaşırtmıyor beni ve “insani” olan her tutumun, her kırılmanın, her dönüşümün kendi içinde tolere edilebileceğini, tolere edilmesi gerektiğini düşünüyorum.
Fakat böylesini görmedim.
İlk elde aklıma gelen ağır sıfatlandırmaları bir kenara koyuyorum. En ağır sözcüklerle mukabeleyi hak eden bir “karakter”le karşı karşıya bulunduğumuz gerçeğine rağmen…
“İNSAN” DEĞİL “KARAKTER”
Bir “insan”dan değil, bir “karakter”den söz ediyoruz çünkü.
Bu “karakter”in ismi Can Dündar…
İçli, romantik, bizi duyarlıklardan duyarlıklara sürükleyen buğulu ses tonuyla dünyamızda yer edinmiş bu “karakter”in içinde, türü belirsiz bir “varlık” gizliymiş.
İnsan, “yalancılığı” tescil edildiğinde, utanır, üzülür, ne bileyim, durumu toparlamaya çalışır.
Bu “karakter”in pervası yok. Utanması da yok…
Herhangi bir hassa geliştirmiyor. “Yalan söyledim, özür dilerim” demiyor…
Bir vakitler (yakın bir zamanda yani), 12 Eylül’deki “faşizan” rejime karşı yazılar yazdığı, haberler yaptığı ödüller aldığını söylemişti. Hangi haberi için hangi ödülü aldığını sormuştum. Çünkü gözümüze baka baka yalan söylüyordu. 12 Eylül’ün faşizan rejimi hüküm sürerken, ortalıkta “Can Dündar” diye bir gazeteci yoktu. Sonradan aldığı ödüllerin de (bir kısmı liselerin verdiği kıytırık ödüllerdi) konuyla ilgisi yoktu.
Bunu hatırlatıp, hiç değilse düzeltme yapması, yalan yazdığı için kamuoyundan özür dilemesi gerektiğini söyledim. Can Dündar ne yaptı, biliyor musunuz? “Yalancılığını” tescilleyen yazımı blogunda yayınladı. Demek ki reklâmın iyisi kötüsü yokmuş.
Dünkü yazımda kısmen değinmiştim.
Başbakan Davutoğlu’nun “Terör örgütünün verdiği fotoğrafı yayınlayan gazetelerin muhabirlerine akreditasyon yasağını ben istedim” sözlerini “basın özgürlüğüne müdahale” sayan Can Dündar manşetten verip veriştirmişti.
Neyi yayınlayıp yayınlamayacaklarına kendileri karar verirmiş. Dolayısıyla, savcının şakağına tabanca dayayıp “hatıra fotoğrafı” çektiren teröristlerin görüntüsünü gazeteye koymakta bir sakınca görmemişler.
PİŞKİN VE ROMANTİK ŞEY
Sabah gelir gelmez Cumhuriyet gazetesine baktım, Can Dündar “verip veriştirmelerine” devam ediyor, bir taraftan da kendini savunuyor: Master tezini ODTÜ’de “terör haberlerinin medyada veriliş biçimi ve iktidar sansürü” üzerine yazmış. Bu konuda ulusal ve uluslararası literatürü taramışlığı varmış… Genelde iktidarlar, kendi kusurlarını örtbas etmek için sansür silahını kullanırlarmış. Terör meselesinde de sansürün temel amacı, onun propaganda faaliyetine engel olmaktan ziyade hükümetin beceriksizliğini örtbas etmekmiş…
Hemen hatırlatayım pişkin ve romantik şey:
Konumuz “sansür” değil…
Konumuz, “ahlak…”
Sen, terör örgütünün verdiği pornografik fotoğrafı yayınlayarak, hem örgütün propagandasını yaptın, hem de apaçık ahlak suçu işledin… Şiddetin pornografisinden söz ediyorum… Ulusal ve uluslararası literatürü taramışlığın, sana burada ciddi bir “ahlak suçu” ve pornografik teşhir çabası bulunduğunu söylemiyorsa, bırak o kalemi.
İkincisi şu pişkin ve romantik şey…
Neden teröriste “terörist” demediğinizi gerekçelendirirken şu utanç verici savunmaya başvuruyorsun: “Bize bu tanımı neden kullanmadığımızı soranlar, Hükümet PKK ile müzakereye başladığından bu yana ‘bebek katili’ vs. benzeri sıfatlardan neden vazgeçtiklerinin hesabını vermeli önce…”
DÜN FETOŞ DİYORDUNUZ BUGÜN NE OLDU?
Bu mantıktan gideceksek, senin de öncelikle “Fetoş” ve benzeri sıfatlardan neden vazgeçtiğinizin hesabını vermen gerekiyor.
Neden vazgeçtiniz?
Bir zamanlar küçültücü ve ayıp sıfatlarla andığınız bir insanı, neden bugün birtakım ihtiram sözcükleriyle karşılıyorsunuz?
Ne oldu?
Hangi “sermaye girdisi” ahlak karşısındaki pozisyonunuzu değiştirdi?
HAMİŞ:
Can Dündar da asıl “terörist”in devlet olduğunu düşünüyor. Savcının şakağına tabanca dayayanlar “terörist” değil, “saldırgan” onun gözünde… Çünkü “terörist” tanımı, zaman içinde isim olmaktan çıkıp -tıpkı “ahlaksız”, “şerefsiz” vs gibi- bir sıfata dönüşmüş…
Şunu demeye çalışıyor Can Dündar: “Savcıyı katledenler ahlaksız ve şerefsiz değil. Asıl ahlaksız ve şerefsizler, devleti yönetenlerdir…”
Can Dündar ve onun gibiler, bir zamanlar medyeda adam kıtlığından bir yer edinmiş balon tipleridir. Efendim, ODTÜ de Master tezi hazırlamış konusu da terör haberlerinin medyada veriliş biçimi ve iktidar sansürüymüş peh! Peh!..Aman ne kadar önemli! Can Dündar a bence biri şunu anlatmalı; Ak parti seçmeni Dünya basınını takip edecek düzeyde eğitime ve yabancı dile sahip bir kitledir ve onlar, Batı demokrasilerinde terör haberlerinin basında nasıl bir sorumlulukla yer bulduğunu, basın ve yayın organlarının terör haberlerini yansıtma şeklinin kendi Ülke menfaatlerini sıkıntıya düşürmeyecek bir oto sansürle filtrelenerek halka ulaştırıldığının da çok iyi farkındadır. Kendi gazetesinin şehit savcımızda ilgili fotoğrafı ve Alman basınının kullandığı mozaikli fotoğrafı da gördük. Alman bile bunların yaptığı rezilliği yapmadı. Bunların derdi Alman’ın bile yapmadığı rezilliği yapma özgürlüğüne sahip olmak.. Kusura bakma Yok öyle bir Sınırsız özgürlük Can Dündar. Vicdansızlığınıza, kaos borazanlığınıza ” iktidar sansürü” kulbu takarak kandırabileceğin kitle sadece senin dinozor gazetenden başka birşey okumamaya yeminli Dünya’dan habersiz kitledir.