MEDYAGUNDEM.COM- Üç günlük aradan sonra Ertuğrul Özkök köşesine döndü. Ama ne dönme… Geceleri korkudan ve panikten uyuyamayan, muhtemelen ilaçlarla ayakta duran, hapse girme endişesiyle hayatı zehir zıkkıma dönüşen bir adamın ruh haliyle…
“Hapse girmeden yapmak istediğim 10 şey” dedi bugün Özkök. Malum 28 Şubat davası her an Özkök’e uzanabilir.
Memlekette o kadar önemli işler olurken, Özkök o kadar kendine odaklı ve sorunlarından kimyası bozulmuş biçimde yazılar yazmaya devam etti.
Şu satırlar nasıl acınacak hale gelmiş bir adamın hezeyanları:
Biliyorsunuz ben “darbeciyim”…
Bazı gazeteciler, bazı gazeteler “öyle diyorlar”.
Ortada iddianame yok, ama medyanın ihtilal savcıları daha şimdiden iddianamelerini yazdılar, sonra hâkimlerin kürsüsüne oturup kararlarını da verdiler. Fransız İhtilali’nin trikotözleri gibi, giyotinlerin altına iskemlelerini çekip ihtilal marşlarını söyleyerek el örgülerini örmeye başladılar.
İştahlılar… Epey iştahlılar…
Önlerine düşecek kellelerin şehvetini daha şimdiden yaşıyorlar.
* * *
Giyotin sepetine düşmesini bekledikleri yüzlerce kelleden biri de benimki…
Eh Marie Antoinette olmasak da, neticede insanız.
Başında giyotin bıçağı ile gezen insan ne yapar?
Başbakanımızın deyişiyle, boynunu bıçağa uzatan koyun değilse, mücadele eder…
Bizde o yürek nerede…
Tabiatıyla kaçtım.
Türkiye’yi terk ettim ve kendi içine büzüşmüş şu biçare ruhum, aldı başını gitti…
Üç-beş günlüğüne bir başka ülkeye iltica etti…
* * *
Yine olmadı. İltica talebim, bizzat kendim tarafından reddedildi..
Anlayacağınız şu sıralar fena halde haymatlosum…
Bedenimde hâlâ bir vatan var, ama ruhum haymatloslarda…
Üç günlük, tek kişilik münzevi yolculukta, Korint Kanalı’nı geçtim. Açık denizde fırtına yedim, deniz yedim.
Epey vaktim oldu, oturdum ve kendi kendime düşündüm.
Madem emir yüksek yerden gelmiş, savcının yerini köşe yazarı, hâkimin yerini editör almış, madem gıyabımızda müebbetler verilmiş. Eh hazır avare zamanımız da var, oturup, meslektaş mahpushanelerine düşmeden önce yapmak istediğim 10 şeyin listesini çıkardım.
TECAVÜZDEN ZEVK ALMAYA BAKACAKMIŞ
Sana bu korku bile yeter be Özkök. Sana bu yaşadığın işkence yeter de artar bile… Çaresizliği yıllarca çaresiz bıraktığın insanlardan daha fazla yaşa ki, belki taş gibi kalbin yumuşar, af dilersin… Heyhat ki hiç de öyle bir niyetin yok… O kadar kafası belinin altında ki, bakın korkularını yenemeyip de kendince meydan okuduğunu sanan biçare gibi kendine “şerefsiz” diyerek şöyle yazmış:
“Sevgili trikotöz kardeşlerim, şu naçiz bedenim, şu tuhaf ve sapık kafam, şu avare tavşan kardeş ruhum, işte bu andan itibaren, ellerinize, intikam şehvetinize, rövanş hazlarınıza ve giyotininize amadedir… Tecavüz edebildiğiniz kadar edin. Bir insanın yapacağı en şerefsizce şeyi yapacağım. Madem mani olamıyorum, zevk almaya gayret edeceğim.”
Tecavüze maruz kalabilecek bir şeyleri olan insanların söyleyeceği ‘Tecavüz edebildiğiniz kadar edin.’ ifadesi, tecavüz edilecek neren, neyin var ki, ifadesiyle nasıl çeliştiğini anlayamadığın sonucunu ortaya çıkartmıştır. Bir insan şerefsizce şeyler yapmaz! Şerefsizler şerefsizce şeyler yapar. Tavsiyem odur ki; zevk alma işini sen yine de avare tavşanca (like a bunny) yap.