“Medyanın iblisi” korkusunu itiraf etti!

MEDYAGÜNDEM- Hürriyet’in Cumartesi ekinde Ayşe Arman, Ertuğrul Özkök’le piyasaya yeni çıkan “Arta kalan Zaman 2” müzik CD’si nedeniyle röportaj yapmış.

Özkök’ün hep konuşulan, bilinen korkusu açığa çıkmış, “medyanın iblisi” hapis korkusunu itiraf etmiş.

Arman sormuş:

“Dolandırmadan sorayım, içeri atılmaktan korkuyor musunuz?”

Özkök’ün cevaı:

“Kim korkmaz ki! Akıl almaz bir ihbar ve gammazlama kampanyası var. Gammazlığın psikolojisi ilginçtir. Terkibinin büyük kısmı hasetlik, kıskançlık ve gidenin yerine gelme ihtirasıdır. Dünyanın hiçbir yerinde ‘etik gammazcı’ yoktur. Buna, bir de bu tür imzalı-imzasız ihbarcıların dediğini dinleyen özel yetkili savcılık ve mahkeme müessesesini eklersen, bu ülkede artık hiçbir gazetecinin on gün sonrası belli değildir! Ben 12 Eylül’de bile böyle bir hummalı bir gammazlık kültürü görmedim. Meğer aramızda ne ‘mallar’ varmış! Ama ben gazeteci olarak, Türk basın tarihinin en sistemli, en organize en ihtiraslı gammazlama ve linç kampanyasında yaşaya yaşaya, tevekkül sahibi olmayı öğrendim…”

Arman Özkök’ün üstüne gitmeye devam edip; “Ya gerçek olursa…” diye sormuş. Cevabı:

“Niye içeri atsınlar ki? diyeceğim ama diyemiyorum. Atmaları için hukuki bir gerekçe olması gerekmiyor. Suça gerek yok, niyet yeterli! Atarlarsa n’olur? Öteki arkadaşları attıklarında, ne olduysa o. Hayatımızın bir bölümü içerde geçer ama şereftir. Hiç cezaevine girmedim. Yatmayan bilmez tabii. Silivri’deki arkadaşları ziyarete gittiğimde, o soğuk duvarları ciğerimde hissettim. Allah kimseyi düşürmesin. Ama içimde şöyle bir duygu da var. Allah bana bu yaşıma kadar olağanüstü bir hayat bahşetti. Yoksul bir mahallede doğdum, varlıklı bir mahallede yaşadım. Ama asıl zenginliğim yaşadıklarım oldu, dokunduklarım, seyrettiklerim. Eh Allah, bana bu kadar güzel bir hayat bahşettiğine göre, gerisini de bu harikulade hayatın zekatı olarak öderim! ‘Niye hapise gireceğim ki?’ sorusunu sormuyorum. Girmem demiyorum. Öyle bir dönemde yaşıyoruz ki, hiç tanımadığın biri, bir Word dosyasına adını koydu mu, onu bavulla götürüp servis edeceği bir de ulak buldu mu, buna amade bir de özel yetkili yargı sistemi. Tamamdır, her gazeteci, her an bir şey bekleyebilir. Tevekkülüm bundandır. Yoksa şunu yaptım bunu yaptım duygusundan değil…”

medyagundem.com