Yeni Şafak gazetesinde Hüseyin Likoğlu’nun “Kılıçdaroğlu’nu ciddiye alın!” başlıklı yazısı şöyle:
Başkanlık sistemi tartışmalarının yeniden gündeme gelmesi CHP lideri Kemal Kılıçdaroğlu’nun resmen kimyasını bozdu. Bir de üstüne Cumhuriyet operasyonu, o da yetmiyormuş gibi HDP’ye terör gözaltıları Kılıçdaroğlu için tuz biber oldu. Ana muhalefet partisinin lideri tabii ki; bu kadar önemli konularda konuşacak, eleştirecek. Ancak Kılıçdaroğlu’nun yeterince ciddiye alınmadığına şahit oluyoruz. Bu tehlikeli bir durum.
Evet, sabah söylediğinin tam tersini akşam yaptığı için adı ‘Çarkçı’ya çıkmış olabilir Sayın Kılıçdaroğlu’nun. Tam da bu nedenle ciddiye alınması gerekir. Daha önce yazdığım bir konu üzerinden başlayarak, niye böyle düşündüğümü açıklamak istiyorum.
Kısa bir dönem CHP’de Parti Meclisi üyeliği yapan gazeteci Enver Aysever, Sky Türk’te “Aykırı Sorular” adlı program yaptığı dönemde 1 Mart 2010’da Kılıçdaroğlu’nu konuk alır. Aysever, konuğu gelmeden stüdyoya girer ve çok neşeli bir yüz ifadesiyle ellerini ovuşturarak, “Arkadaşlar, Almanya’dan geliyorum. Karar verildi. Artık Alevi bir başbakanımız olacak” der. Stüdyodaki diğer konuğunun erken geldiğini fark edemediği için bu sözlerden sonra konuğunu görünce biraz yüz ifadesi değişir, ancak bozuntuya vermeden işine devam eder.
Sonrası malum! Deniz Baykal ile ilgili kasetler ortaya çıkarılır, Baykal istifa eder ve CHP’de yeni genel başkan Kılıçdaroğlu seçilir. Aysever’in kehanetinin ilk adımı gerçekleşir. Ancak, Kılıçdaroğlu’nun bir gün önce Deniz Baykal ile yaptığı görüşmede asla genel başkanlığa aday olmayacağını ilan etmesine rağmen, bir gün sonra ‘nasıl oldu da aday oldu’ hala bir bilinmez olarak karşımızda duruyor.
CHP’deki operasyonun ardından FETÖ’nün yavaş yavaş uyandığına tanık oluyoruz. Önce yine kasetlerle MHP dizayn edilmek isteniyor. Akabinde 110’un üzerinde bir sayı ile 2011 Haziran seçimlerinde AK Parti’den milletvekili olmak isteniyor. Derken, 2012 yılı Şubat’ındaki MİT krizi, 2013 Gezi olayları, 17-25 Aralık ve son olarak 15 Temmuz işgal girişimi.
Bütün bunların tabii ki Sayın Kılıçdaroğlu ile bir ilgisi yok. Ama bütün bunları planlayanlar ve hayata geçirenler, aynı zamanda Kılıçdaroğlu’nu da CHP’ye genel başkan yapanlardır. Sayın Kılıçdaroğlu, 15 Temmuz sonrası bir ara sanki bunların dümen suyundan çıkar gibi oldu. Yenikapı Mitingi’ne önce “hayır” sonra kimler araya girdiyse “evet” dedi. Gerçi o mitinge katılması için Sayın Kılıçdaroğlu’nu ikna edenler, kendi siyasi ikballeri için mi yaptı, yoksa başka bir hesap peşindeler mi, o da şüpheli. Bir gün 15 Temmuz’un siyasi uzantıları ortaya çıkarsa belki öğreniriz.
Kemal Kılıçdaroğlu, 15 Temmuz darbe girişiminden 2 ay önce Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın da katıldığı Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği (TOBB) Genel Kurulu’nda “Başkanlık sistemini kan dökmeden bu ülkede gerçekleştiremezsiniz. Açık ve net” demişti. CHP’de zaman zaman kanlı canlı tehditler olur. Sadece tehdit değil, 27 Mayıs 1960 darbesinde bu tehditlerin hayata geçirildiğini Başbakan ve bakanların asıldığını biliyoruz. Ancak Kılıçdaroğlu’nun bu sözleri FETÖ’cü hainlerin darbesinden kısa bir süre önce söylemiş olmasının ayrı bir anlamı var. Kılıçdaroğlu’nun kanlı ifadelerini, darbecilerin “Yurtta Sulh” sloganı ile yan yana koyduğumuzda farklı bir fotoğraf ortaya çıkıyor.
Cumhuriyet Gazetesi ve HDP operasyonundan sonra Sayın Kılıçdaroğlu, bütün programlarını yarıda keserek, apar topar Genel Merkez’de kurmaylarıyla toplantı yaptı. Toplantının ardından bir bildiri yayımlandı. Bildiri için “Şöyle iyi, böyle kötü” demeye gerek yok. Bildiride ne söylendiği de önemli değil. Önemli olan yukarıda sıraladığım olaylara baktığımızda esas aktörün kim olduğudur.
O nedenle diyorum ki; Kemal Kılıçdaroğlu’nu ciddiye alın! Zira ne yapacağını kendisi de bilmiyor!
