Etiket Arşivi

Uludere’deki odun ve Sanem’in babası Uludere’nin, “Muğlalı hadisesiyle” benzerlikleri vehmedilse de, bir katliam olduğunu, kazaen de meydana gelse, bir kastın ürünü de olsa, olayın derhal aydınlatılması gerektiğini yazmıştım. Hem de defalarca konuşmuştum… İddiaların (işin içinde bir kasıt bulunabileceğine ilişkin iddiaların) tatmin edici olduğunu, “karşı iddia” sadedinde söylenenlerin beni kesmediğini de ilave etmiştim. Doğrusu, Uludere …

Cemaat Ne zaman o kanalı açsam, Ayşenur abla ve konuklarını, “Silivri’deki tutsak arkadaşlara” (ifade kendilerine aittir) el sallarken görüyorum. Denilebilirse, “medya mahallesinin Ayşenur ablası”, sadece ve ısrarla aynı konuyu işlemek için gazetecilik yapıyor… Başka bir gündemi, başka bir mesaisi, başka bir derdi yok. Bir gazeteci, meslektaşları için kaygılanabilir… Bu kaygısını dışlaştırabilir… Konuyu köşesine, programına, etkin …

Bir kitap okudum, nevrim döndü Takdir edersiniz ki, çıkan her kitabı okuyamıyorum… Zaten şu sıra Murakami’nin “1Q84”üyle boğuşuyorum ki, Allah düşmanımın başına vermesin; tamı tamına 1250 sayfa, oku oku bitmiyor. Dolayısıyla, meslektaşlarımın “kitap” bütünü altında sunduğu saçmalamalarına vakit harcayamam. Bu demek değil ki, yazılanlara ilgisiz kalacağım, o saçmalamalara gerekli cevabı vermeyeceğim. Önce, Soner Yalçın’ın “Samizdat”ıyla ilgili …

‘Kes zırvalamayı’ Bakalım hangi “skandal”la karşımıza çıkacak diye bekliyorduk Fazla da bekletmedi… Bu kez, Kültür Bakanı Ertuğrul Günay’a saydırdı. Elbette Fazıl Say’dan söz ediyorum. Teamüldür: Kemalist’seniz, arada sırada “Beyaz Türk’müş gibi” yapıyorsanız, kategorik olarak kendinizi “öteki”nden üstün görüyorsanız, otomatikman saydırma hakkına sahip oluyorsunuz. Bekir Coşkun mesela, iyi bir Kemalist’tir. Dilediğine saydırabilir. İsterse, “parlamenter demokrasiye saygılıyız” diyen generallere tasma takabilir. …

Sen hâlâ konuşuyor musun kanka? Bir de nur topu gibi bir “Yılmaz Erdoğan polemiğimiz” oldu, iyi mi? Konu “sanat” ve “din” olur da, Ertuğrul Özkök topa girmez mi? Uzun süre “kanka” kontenjanından geçinen ve dolayısıyla muhtemel eleştirileri önleyen Ertuğrul Özkök, “Durun yahu… Benim bu ülkeye, bu insanlara, bu sanatçılara bir özür borcum yok mu ki, eski müddei günlerime dönüyorum… Ağzıma biber …

Maşallah bülbül kesildiler Bugün, Nedim-Ahmet ve “Oda TV tutukluları” üzerinden yürüttükleri kampanyaya bakarak, “Bunlar gerçekten de basın özgürlüğünden yana” diyebiliyor muyuz? “Bunlar” dediğim, basın meslek kuruluşları… Cemiyetinden konseyine, sendikasından derneğine, aklınıza gelebilecek bütün kuruluşlar… Nedim-Ahmet meselesinde cevvaldiler… Oda TV tutukluları konusunda, ha keza… Yürüttükleri kampanyayı, hem bir tür “meslek içi dayanışma”, hem de basın özgürlüğünün teminine yönelik“meslektaş kalkışması” saymak …