MEDYAGUNDEM.COM- Sabah gazetesi yazarı Rasim Ozan Kütahyalı bugün Türkiye’deki “yeni vesayetçileri” ve tıpkı eski Türkiye’nin darbecileri gibi sivil iktidarı devirme kavgası veren devlet içindeki “derin yapıları” deşifre etti.
Kütahyalı son dönemde Türkiye’de yaşananlara dair çok çarpıcı bir siyasi analiz yaptı.
İşte her satırı birbirinden önemli analizle Türkiye’deki sivil iktidara kasteden “yeni vesayetçilerin” derdi:
(…)
Eski rejim büyük oranda yıkıldı. Yıkıntıların kalan unsurları da inleyerek çökmeye devam ediyor. Bu işin geri dönüşü yok. Gerçekçi bir analizle bakarsak eski azınlıkçı rejimin yeniden iktidara gelmesi imkânsız. İttihatçıların kurduğu, Kemalistlerin ideolojik kalıbını revize ederek sürdürdüğü askeri rejim tarih sayfalarında yerini aldı.
Peki şimdi vesayet yıkıldı da yerine 23 Temmuz 1908’den beri özlediğimiz vesayetsiz tam demokratik bir rejim mi geldi?
Maalesef hayır. Şu an amorf bir rejimle, bir Post- Kemalist geçiş dönemi düzeniyle karşı karşıyayız.
Eski Türkiye’de demokratik yolla hükümet olmuş siyasi partinin rakibi hiçbir zaman başka siyasi parti olmazdı.
Sivil hükümetler siyasal iktidar kavgasını TSK ve TSK’nın yargıdaki uzantıları ile yapardı.
Genelkurmay ile seçilmiş hükümetler arası gelgitlerle doluydu eski rejimin siyasi tarihi.
CHP dış kapının mandalı bile değil
Yeni Türkiye’de de demokratik yolla hükümet olmuş siyasi partinin rakibi, yine bir başka siyasi parti değil. Hâlâ normal bir demokrasi değiliz.
Dahası eski rejimde CHP’nin TSK ile akrabalık bağları sebebiyle önemli bir işlevi vardı.
Bir şekilde CHP, demokratik hayatın vazgeçilmez unsuru olan bir siyasi parti olarak değil, kurulu devlet düzeninin bir parçası olarak önemliydi.
CHP, tarihinde bir kez 1975-80 arası gerçek bir siyasi parti olur gibi oldu. Onda da hemen devlet babası CHP’nin defterini dürdü.
Yeni rejimde ise CHP’nin hiçbir siyasi işlevi kalmadı. Bugünün Türkiye’sinde CHP’nin siyasi denklemde bir zerre yeri yok.
CHP’nin Türkiye’deki mevcut siyasal iktidar mücadelesinde dış kapının mandalı olarak bile bir değeri ve itibarı yok.
Çok acı ama maalesef gerçek bu… Türkiye’nin anamuhalefet partisi CHP falan değildir. Şu an görünürdeki Türk siyasal hayatı baştan sona tiyatro dekorudur. İnanın bana en ufak abartmıyorum.
Bugünün siyasal kavgası
Yeni Türkiye’de de mevcut seçilmiş sivil hükümetin en büyük rakibi devlet içindedir. Devlet dendi mi akla eski rejimde TSK gelirdi. Devlet demek TSK demekti.
Askeri vesayeti aştığımız şimdiki amorf rejimde işler tamamen karmaşıklaştı.
Devletin bir bölümüne bir demokraside olması gerektiği gibi sivil hükümet hâkim gözüküyor.
Öte yandan TSK’nın yerini almak isteyen epeyce güçlü bir bürokratik ve yargısal vesayet çevresi de var devletin içinde.
Sivil hükümete vesayet etmek isteyen bürokratlar ve yargı mensupları tek bir merkezden talimat alırmışçasına ortak hareket ediyor.
Şu an siyasal iktidar kavgası demokratik yolla iktidarda olan hükümet ile bu neo-vesayetçi, neoİttihatçı devlet gücü arasında geçiyor.
23 Temmuz 1908 ruhunu boğan zihniyet şimdi de yeni bir elbise giyerek son 5 yıl içinde yaşadığımız sessiz devrimi kendi vesayet rejimine çevirmeye çalışıyor.
Yaşadığımız siyasal gerçek budur. Gerisi boş laftan, yalandan, dolandan ibarettir.
İnanmayın.
(…)
