Paralel örgütle dayanışma içine “Özgür basın susturulamaz” diyerek Ekrem Dumanlı ve Hidayet Karaca’nın serbest bırakılmasını isteyen, bir imzalı kampanya ile gazetelere ilan veren gazetecilere en ağır yazı Sabah gazetesi yazarı Engin Ardıç’tan geldi. İşte “İmzalı mastürbasyon” başlıklı yazısı:
ESKİDEN SENİN BU YAPTIĞINA İSTİMNA DERLERDİ
Senin imzanın bir ağırlığı, bir etkinliği varsa, bir “yaptırım gücüne” sahipsen, bir sonuç elde edebileceksen imza toplayacaksın.
Aksi takdirde yaptığın “davulcu yellenmesi“dir.
Ama gazetede ismini görürsün, hoşuna gider, eşin dostun telefon eder falan, tatmine ulaşırsın. Hele eyleminin yabancı basında da iki satırla haberi geçerse şöhret kazandım sanırsın.
Yani buna “istimna” derlerdi eskiden, Osmanlıca öğrensen anlayacaksın.
Fransızca ya da İngilizce yalamışlığın vardır elbette, başlığa bak.
İmzalı ilan vermenin bazı avantajları yok değildir, “senin misyonunun” gazeteleri gönüllü ve bedava yayınlayacaklardır (parasını bastırırsan “merkez medya” da yayınlar ayrıca.)
Böylece bir etkinlik yarattığını, bir şey elde ettiğini sanırsın. Ancak müritleri mutlu edersin.
Bakarsın ki, senin “falanca kişi serbest bırakılsın” demenle kimse bırakılmıyor, “falanca kişi istifa etsin” demenle kimse etmiyor…
“Karşı” olman da ancak “çarşıyız çarşı herşeye karşı” sloganı kadar ciddiye alınıyor…
SEN GÖZDAĞI VEREREK BİR ŞEY ELDE EDEBİLECEK ADAM YA DA KADIN DEĞİSİN
Sen imza topluyorsun, bir şey değişmiyor. Çünkü sen gözdağı vererek bir şey elde edebilecek adam ya da kadın değilsin. Cirmin kadar yer yakarsın.
Senin borun ancak az satışlı gazetenizin yazıişlerinde ya da dersine giren öğrencinin kantininde öter.
Bunun dışında, kitleler nezdinde bir hiçsin. Hayır, Türkiye’yi sen yönetmeyeceksin.
Ama egon kapılardan sığmaz. “Biz aşağıda imzası olanlar” bir halt değiliz ama kendimize “ehemmiyet atfetmeye” bayılırız. Şunu söyleyebilsen gerçekçi olacaksın.
Eskiden TKP eğilimli bazı sosyete hanımları (benim deyimimle aristokrat komünistler) dolaşırlardı böyle akşamları barlarda marlarda, ellerinde kalem kâğıt, imza toplarlardı: “Nükleer silahlanmaya karşıyız!”
Amerikan büyükelçisine tercüme ederdi belki kendi basın bürosu, o da viskisini içerken okuyup aydınlanırdı.
Bir ara da SHP, CHP, ya da o dönemde adı neyse ona destek ilanları yayınlandı: Biz aşağıda imzası olanlar oyumuzu bu partiye vereceğimizi bildiririz.
Aydın Beyler ile Münevver Hanımlar.
En çok da, son belediye seçiminde emekli paşaların ve albayların “desteğimiz İşçi Partisi’ne” ilanına güldük.
O partiler hep nal topladılar. “Cahil halk” imzaları iplememişti.
FETHULLAHÇI ENTELLER, KEMALİST YETENEKSİZLERİ CUA BAĞLANTILI KARANLIK İSİMLER
Şimdi de Fethullahçı enteller, Kemalist yeteneksizler, CIA bağlantılı karanlık isimler, eski tüfekler, basının esnaf takımı, neyin ne olduğunu bilmeden “aman benim de adım geçsin” diye elinde tuzlukla seğirten nevrotik tazeler, bir imza kampanyasına katılmışlar.
Siz o ilanın aşağısında imzası olanlar… Aranızda bulunan “kullanıldığının farkında olmayan saftırıklara” sözümüz yok. Ama bile bile lades kemiği kıranlar, “operasyona karşı çıkan paralel çeteye ortaktır” lafından biraz korksunlar.
Vallahi ben söylemedim, “Ergenekon ve Balyoz mağdurları” söylemişler.
“Hay göbeğiniz çatlasın” da demedim, o kadar cahil değilim.
ARDIÇ’IN YAZISINA ULAŞMAK İÇİN TIKLAYIN
