MEDYAGÜNDEM- Taksim Meydanı’nda “duran adam” ile “sivil darbe”nin yeni bir psikolojik harekatı yürütülüyor.
“Duran adam” taktiğinin de “CIA modeli” bir stratejiye dayandığı ortaya çıktı.
“Duran adam”ın orijinal adı “Ayakta durma eylemi”.
CIA Devrim Koçlarının önerdiği şiddetsiz eylem yöntemlerinden biri.
“Duran adam” taktiği de Gene Sharp’ın “Diktatörlükten Demokrasiye” isimli kitabında yer alan “Ayakta durma eylemi” şeklindeki 163. madde.
Başından beri Gezi Parkı’nda sahnelenen sivil darbe girişimi Gene Sharp’ın kitabındaki yöntemlerle yürütülüyor. Aynı yöntemler Arap baharında da Mısır ve Tunus gibi ülkelerde uygulanmıştı.
Teorisini Gene Sharp’ın yazdığı “Diktatörlükten Demokrasiye” isimli kitaba dayandıran Sırp Gençlik Direniş Örgütü OTPOR/CANVAS şiddet içerikli olmayan eylemlerin pratikte nasıl uygulanacağına dair hazırladıkları çeşitli cep kitapları ve broşürler bulunuyor. CIA destekli Otpor’un da Gezi Parkı’ndaki rolü deşifre olmuştu.
Sharp’ın kitaplarında şiddet içermeyen 200’e yakın eylem tekniğine yer veriliyor.
Bu teknikler arasında diktatörlere karşı toplum ayaklanmalarında yönetimin zayıf noktalarının belirlenmesi, hangi yöntemlerle direnişçilerin harekete geçirileceği, nerelerde hangi gerekçelerle bir araya gelinebileceği ya da hangi sembollerin kullanılacağı, hangi bankalardaki mevduatların çekileceğine varıncaya kadar bir çok konu yer alıyor…
Peki Sharp’ın CIA ile derin ilişkisi nedir?
Gelin anlatalım.
Yaklaşık 60 yıldır pasif direniş teorisi ve yöntemleri üzerine çalışan bir Amerikalı akademisyen kendisi. Öğretim üyesi olarak uzun yıllar hem Massachussetts Üniversitesi Dartmouth’da hem Harvard’da görev yaptıktan sonra, 1983 yılında, Albert Einstein Enstitüsü’nü, pasif direniş ve sivil itaatsizlik üzerine çalışmalarını yaymak amacıyla kurmuş. İkinci Dünya Savaşı’nın hemen ertesine denk gelen üniversite yıllarında, yemek boykotlarına katılmış; 1953-54 yıllarında vicdani retçi olarak Kore Savaşı’na gitmeyince, Connecticut’ta dokuz ay hapis yatmış. Doktorasını Oxford’da yaparken, İngiltere ve Norveç’te araştırmalar yürütmüş; sivil itaatsizliğin, pasifizmin Avrupa’daki köklerini aramış. Yalnız Avrupa’yla da sınırlı kalmamış. Pasifist direniş örneklerini bulabileceği ya da etkin olmalarını istediği her yere gitmiş, bunun için mücadele vermiş. Bu nedenle tanklar yürümeden çok kısa bir süre önce Tiananmen Meydanı’nda olduğunu da saklamıyor, düşüncelerini yaymak için defalarca İsrail ve Filistin’e yolculuk ettiğini de. Letonya, Litvanya ve Estonya’nın Sovyetler Birliği’nden barışçıl yollarla ayrılmak istediğinde, yürüttükleri kampanyalarda onun ‘Sivil Temelli Savunma’ kitaplarını kullandıklarını da gizlemiyor. Zaten etkinliğinin asıl kaynağı yazdıkları; özellikle de biri.
Sosyolog, siyaset bilimci ve teorisyen Sharp’ın bütün yayınları içinde, onu günümüzün şiddet içermeyen devrimlerinin teorisyeni yapan, 88 sayfalık bir kitap: ‘Diktatörlükten Demokrasiye’ (From Dictatorship to Democracy). Şimdiye kadar yaklaşık 30 dile çevrilen eseri bugün, dünyanın hemen her yerinde şiddet içermeyen devrim aktivistlerinin el kitabı.
Bugün de Gezi Parkı üzerinden hükümete karşı yürütülen “sivil darbe”nin kılavuzu kendisi.
Sharp’ın çalışması, önce Sırp muhalif gruplarından ‘Yurttaşlık İnisiyatifi’nin eline geçmiş, onlar da Sırpça’ya çevirip, basmışlar. Hem ‘Diktatörlükten Demokrasiye’ hem yine Sharp’ın imzasını taşıyan ‘Pasif Eylemin Politikası’, Slobodan Milosevic’i iktidardan uzaklaştıran gruplardan CIA destekli Otpor’daki aktivistler arasında çok tartışılmış. Otpor’un lideri Srdja Popovic, “Çok yardımcı oldu” diyor.
Gene Sharp, Amerikalı eski akademisyen görünmesine rağmen, aslında bir CIA ajanı, enstitüsü de CIA’in cephe örgütü.
Venezuela Devlet Başkanı Hugo Chavez de onu bir tehdit olarak görüyordu. Haftalık televizyon konuşmalarından birinde, Sharp’ın ulusal güvenliğe karşı tehdit olduğunu söyleyerek, halkı uyarmıştı.
Sharp’ın pasif direniş teorisini, ABD’nin açık biçimde müdahale etmek istemediği ülkelerin rejimlerini içeriden değiştirmek üzere formüle ettiği ve onlarca yıldır, önce NATO’ya daha sonra da CIA’e bu ‘yumuşak darbeleri’ örgütleyecek liderleri eğitmek konusunda yardım ettiği savunuluyor. Bu savı destekleyen birçok ‘kanıt’ da gösteriliyor. Örneğin Sharp’ın 1985’te yayımladığı, Avrupa’nın, Sovyetler Birliği’nin olası işgaline karşı nasıl direnebileceğini anlatan ‘Making Europe Unconquerable’ kitabının ikinci baskısına, ‘Soğuk Savaş’ın babası’ kabul edilen George Kennan’ın önsöz yazması bunlardan biri. Tibet muhalefetini, Dalai Lama’nın önderliğinde onun birleştirdiği diğer bir iddia. Yine terör eylemlerini durdurmak için Filistin Kurtuluş Örgütü içinde bir grup oluşturmaya çalıştığı; bunun için gerekli düzenlemeleri, İsrail silahlı kuvvetlerinin psikolojik harekât bölüm başkanı Albay Reuven Gal ile birlikte yaptığı ve söz konusu grubu Tel Aviv’deki Amerikan Büyükelçiliği’nde eğittiği ileri sürülüyor.
Albay Robert Helvey’nin de, CIA’in Albert Einstein Enstitüsü’nü daha etkin kullanmaya karar verdiğinde devreye girdiği ve Burma’daki muhalefetin eğitilmesi konusunun o zaman gündeme geldiği iddia ediliyor. Rangoon’da 1985 ile 1987 arasında askeri ataşe olan Helvey’nin iyi tanınan bir CIA ajanı olduğu söyleniyor. Bu ilişki, CIA ile Gene Sharp arasındaki bağlantı iddiaları için de en güçlü kanıtı oluşturuyor.
Şubat 1990’da enstitünün, Helvey ve Gal’in yardımlarıyla düzenlediği Pasif Direniş Önlemleri Konferansı ile iyi tanınan ekonomist ve CIA danışmanı Thomas Schelling’in enstitünün yönetim kuruluna katılması da, Gene Sharp’a ilişkin bu iddiaları kuvvetlendiriyor. Ayrıca enstitünün para kaynakları konusundaki iddialar da ilginç. Enstitünün, CIA bağlantılı olduğu söylenen Demokrasi İçin Ulusal Vakıf’ın alt örgütlerinden Uluslararası Cumhuriyetçi Enstitü tarafından finanse edildiği öne sürülüyor. Uzun zaman ana destekçilerinden olan, mültimilyoner bankacı ve Sharp’ın eski öğrencisi Peter Ackermann’ın aynı zamanda, Ukrayna’daki Turuncu Devrim’in finansörlerinden olduğu iddiası da, Albert Einstein Enstitüsü’nün çok temiz para kaynaklarına sahip olmadığı yönündeki tabloyu güçlendiriyor.
Gene Sharp’ın 198 Pasif Eylem Metodu’ndan bazıları şöyle:
Kitlesel dilekçe vermek.
Sloganlar, karikatürler ve sembollerden yararlanmak.
Uçak ile havada pankart açmak.
Siyasal ağıtlar yakmak.
Sahte cenaze törenleri düzenlemek.
Toplu olarak sessiz durmak.
Toplu olarak birine ya da bir binaya sırtını dönmek.
Seçimleri boykot etmek.
Sahte seçimler düzenlemek.
Kolektif olarak ortadan yok olmak.
Toplu olarak evde oturmak.
Protesto olarak göç etmek.
İbadethanelere gitmemek.
Sistemle dalga geçen ödüller vermek.
Hep birlikte dua etmek.
Protesto olarak boyanmak ya da boyamak.
Sembolik sesler kullanmak.
Geceleri ‘mum ışığı toplantıları’ düzenlemek.
Toplu olarak iş bırakmak.
Hükümet kurumlarını boykot etmek.
Sokakta spontan piyesler düzenlemek.
medyagundem.com
