Numan Bey neye şaşırdı
Yıl 1999.
Yer, Pınarhisar Cezaevi.
Bir şiir okuduğu için İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı’ndan alınıp, Pınarhisar Cezaevi’ne atılan Erdoğan’ın ziyaretçisi Numan Kurtulmuş.
Tayyip Bey İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı olduğu dönemde, Numan Bey de Refah Partisi İstanbul İl Başkanı’ydı.
Hatta Başbakan Erdoğan MYK toplantısında, Numan Kurtulmuş ismini ilk gündeme getirdiğinde, “Bu arkadaşın bize çok ağır eleştirileri oldu” deyip birkaç örnek sıralanmıştı. Başbakan Erdoğan, “Ben belediye başkanıyken, Numan Bey il başkanımızdı. Bana bir tek şahsi iş getirmedi. Ne getirdiyse, davamızla ilgili” diye karşılık vermişti.
Tekrar cezaevindeki görüşmeye dönmek istiyorum.
Ankara’da Abdullah Gül’ün, Bülent Arınç’ın öncülüğünü yaptığı, “Yenilikçiler” Meclis çatısı altında çalışmalarını sürdürürken, Tayyip Bey de Pınarhisar’da yeni partinin ilkeleri üzerinde çalışıyordu.
Tayyip Bey’le Numan Bey arasında şu diyalog yaşanıyor:
-Yeni parti kuruyoruz gel.
-Abi hayırlı olsun. İlk seçimde başbakansın.
-Ben yasaklıyım. Sırtıma bin yüksel.
Numan Bey’in tercihi farklı oldu.
AK Parti kuruldu, ilk seçimde iktidar oldu. Tayyip Bey de Siirt seçimleri ile Başbakan.
2004 yerel seçimleri
Tayyip Bey bu kez hatırlı bir ismi Numan Bey’e gönderdi.
“Gelsin adayımız olsun” dedi.
Numan Bey, kırmadı ama “Hocam” dedi, bu davete uyamayacağı cevabını verdi.
2007 seçimleri öncesinde bu kez ünlü bir gazeteci aracı oldu. Milletvekili listelerinin verilmesine az bir süre kalmıştı. Numan Bey ile Başbakan Erdoğan bir araya geldiler. Partiye davet etti. Kabinede güçlü bir yerinin olacağının sinyalini verdi. Numan Bey, “Seçimleri kazanacaksınız” dedi ama kendisi olmadı.
O sırada, ortak dostlarından birinin çocuğunun düğününde karşılaştıklarında Numan Bey’in eşi Sevgi Hanım’a,” Bu adama bir şey söyle. Gel diyorum, gelmiyor” demişti.
Bu süreçlerden geçen Tayyip Erdoğan-Numan Kurtulmuş dostluğu şimdi AK Parti’de bir “bütünleşme” ile yeni bir mecraya giriyor.
Numan Bey de biliyor ki, AK Parti’nin, HAS Parti’den gelecek 370 bin oya ihtiyacı yok.
Tayyip Bey de biliyor ki, Numan Bey’in koltuk gibi bir talebi yok.
Bu DYP ile ANAP’ın birleşmesi gibi bir şey değil. Bir menfaat ortaklığı kurulmuyor. O yüzden de toplumda bir karşılık buldu. Bir sinerji meydana getirdi.
Sürecin adının, “bütünleşme” olarak konulmasının nedeni de bu.
Bu kararı da iki lider, 12 Temmuz tarihli görüşmede birlikte almışlardı.
Başbakan Erdoğan- Nasıl isimlendirelim?
Numan Kurtulmuş- Bütünleşme diyelim
Başbakan Erdoğan- Hah bu oldu.
Başbakan günü kurtarmayı düşünmüyor. AK Parti’nin, 2014 ve sonrasında da yaşayabilmesinin formülünü hazırlıyor.
“Hücre yenilenmesi” demesi ondan, 3 dönem konusundaki ısrar bundan.
Numan Kurtulmuş ve Süleyman Soylu gibi siyasette ilkeli ve temiz kalmayı başarmış isimleri kazanmak istemesinin altında yatan, “Ben değil, biz” davasından başka bir şey değil.
“Eğer sizden sonra 3 dönemi kaldırırlarsa” diye sorulduğunda, “Milletten cevabını alırlar” diye sitem etmesinin sebebi de bu.
Kişilere ikbal sağlama adına, bir hareketin geleceğini karartmak yerine, AK Parti’yi, “Kökü mazideki ati” yapmanın çabası içinde.
İstiyor ki diktiği fidan, CHP’nin, DYP’nin yaşadığı gibi, yaşlılar partisi haline gelip, siyasi ömrünü tamamlamasın. Bir ulu çınar olarak bu millete dal, kol olmaya devam etsin.
Numan Bey, sürecin zarar görmemesi için, Başbakan’la görüşmesinden bu yana hiç konuşmadı. Bir süre daha, “söz orucu”nu sürdürecek. Siyasette en zor şey konuşmamak ama o bunu yapacak.
Sağdan soldan söylenenlere cevap vermiyor ama kimi zaman yakın çevresine, “Bana 10 yıldır, senin bu partide olman lazım diyen arkadaşların bu sözlerine şaşırdım” dediği de oluyor.
Peki kırgın mı? Yakın dostlarına, “Kırılmadım” diyor. “Birkaç çay içip sohbet edince, bizi daha iyi tanırlar. Onlar benim eski arkadaşım.”
Başbakan Erdoğan, Cumartesi günü Süleyman Soylu ile yaptığı görüşmede, “Numan Bey’le de konuşayım. Bu işi 15 gün içinde bitirelim” demişti.
Sıra ona geldi.
ABDÜLKADİR SELVİ/YENİ ŞAFAK
