MEDYAGUNDEM.COM- Kürt hareketinin medyada en iyi bilen Akşam yazarı Kurtuluş Tayiz bugün köşesinde ulusalcıların BDP ve KCK’ya yakınlaşma planlarını ve bu planların da Sırrı Süreyya Önder üzerinden yürütüldüğünü deşifre etti.
“Bir Sırrı Süreyya Önder filmi” başlıklı yazısında Tayiz önemli tespitlere yer verdi.
İşte satırbaşları:
ÖCALAN’LA ATATÜRK POSTERİ ÖNDER’E GÖRE HALKLARIN KARDEŞLİĞİ
Abdullah Öcalan ile Atatürk posteri ve Türk bayrağının yan yana gelmesi/getirilmesi sistemi korkuttu mu? Sırrı Süreyya Önder, ABD’de katıldığı Gezi konulu bir konferansta yöneticilerin bu görüntülerden dolayı çok korktuğunu söylemiş.
Önder, Atatürk posterleri ve BDP flamalarının Türk bayrağıyla bir araya gelmesinin “halkların kardeşliği” anlamına geldiğini savunuyor. Ama nedense bu görüntüler bana halkların kardeşleşmesinden daha çok BDP’nin, Kürt CHP’sine dönüştürülmesini anlatan bir film gibi görünüyor.
KÜRT HAREKETİ TÜRK ULUSALCILARIYLA
Türk bayrağı ile Atatürk ve Öcalan’ı yan yana getirmek, bu iki figürü yeni siyasal ortaklıkların harcı yapmak kolay değil. Ama yine de bunun tümüyle imkansız olduğunu söylemek zor. Olabilir; Kürt hareketi, konjonktürel olarak AK Parti’ye karşı Türk ulusalcılarıyla yakınlaşmak isteyebilir. Tabanda olmasa bile iki tarafın yöneticileri, bu isteği gizlemiyor. Ancak bunun kalıcı bir ilişkiye dönüşmesi zayıf. Zira Kürt sorunu tam da bu Cumhuriyet’i kuran zihniyetin sonucudur.
Bu kurucu kadro, 1940’a kadar Kürtlere karşı aralıksız katliam seferleri düzenlemiştir. Dersim katliamı gibi. Ermeni, Rum, Yahudi, Süryani katliamlarından ise hiç bahsetmiyorum.
BU İTTİFAK NE GETİRİR?
Bu ittifak örgüt için başaralı bir formül gibi görünebilir; ancak Kürtlerin geleceği açısından akıllıca bir formül olmaz. Küçük bir başarı ihtimali olsaydı o yolu defalarca yoklayan Öcalan, çoktan sonuç alırdı. Sırrı Süreyya, Newroz’da bizzat okuduğu Öcalan’ın tarihi mesajını çoktan unutmuşa benziyor.
O mektupta Öcalan, çözüm stratejisini 1000 yıllık kardeşlik bağına dayandırmaya çalışıyordu, 80 yıllık Cumhuriyet tarihine değil. Şöyle diyordu Öcalan: “Saygıdeğer Türkiye halkı, bugün kadim Anadolu’yu Türkiye olarak yaşayan Türk halkı bilmeli ki, Kürtlerle bin yıla yakın İslam bayrağı altındaki ortak yaşamları, kardeşlik ve dayanışma hukukuna dayanmaktadır. Gerçek anlamında bu kardeşlik hukukunda, fetih, inkâr, ret ve imha yoktur, olmamalıdır.”
SIRRI SÜREYYA’NIN BAŞINI ÇEKTİĞİ ÇEVRE NEYİN PEŞİNDE?
Sırrı Süreyya’nın başını çektiği ve BDP-KCK içinde de yansımasını bulan bir çevre ise örgüt çıkarları ve kişisel hesaplar üzerinden ulusalcılarla yakınlaşmaya sıcak bakıyorlar. Daha doğrusu alttan alta böyle bir yakınlaşmayı kurmaya çalışıyorlar. Ulusalcıların elleri zaten şimdiden solun aracılığıyla Kürtlerin cebinde. BDP yöneticileri buna açıkça çanak tutuyor. Böyle bir ittifaktan ulusalcılara belki bir şey çıkabilir ama Kürtlere bir şey çıkma ihtimali neredeyse hiç yok. Unutmayalım; ulusalcıların KCK’yla yakınlaşmasının esas nedeni Öcalan’ı dengelemektir. Siyasal iktidarın Öcalan’la kurduğu ilişkiye, ulusalcılar da BDP ve KCK’yla yakınlaşarak cevap veriyor. Süreci ancak böyle dengeleyebileceklerini düşünüyorlar. Ana akım medyadaki ulusalcı yazarların, birdenbire KCK’dan daha KCK’lı kesilmesinin nedeni budur.
