Aydın Doğan nasıl terör medyası haline geldi?

Radikal’in “Hayatını kaybeden iki örgüt üyesinin kimlikleri belirlendi. Biri 24, biri 28 yaşında…” romantizmini, Hürriyet internet sitesini “O savcı’dan kötü haber” başlığındaki siyasi pozisyonu ele veren soğukluğunu saymıyoruz bile. Ya da Berkin Elvan bahanesiyle infaz edilmiş bir savcının haberini “Berkin’e ihanet” diye hâlâ aynı duyarlılığa selam göndererek veren Hürriyet’i…

Bu medya grubunun bu meselenin bu hale gelmesindeki günahı birkaç günlük de değil. Son üç yıldır bu örgütün meşrulaşmasına katkıları da tartışılmaz. Bu örgüte bağlı avukatlar olduğunu herkesin bal gibi bildiği avukatlara hem de Şam’da Esad’ın adamlarıyla görüşmeden dönerken yapılan operasyonu nasıl insan hakları aktivisti avukatlara operasyon diye sunduklarının, bu örgütle organik bağlantısı olduğu herkesin malumu olan, intihar saldırıları yapan militanlara, örgütün liderine marşlar yazmış, şöyle şarkıları olan,

Sevdamız kurşun olsun zulmün üstüne yağdır”

bir müzik grubuna nasıl birinci sayfalardan en popüler köşelerden MFÖ muamelesi çektiklerinin örnekleri arşivlerde duruyor.

Bir terör örgütüyle bu mesafesizlik, devrimci dayanışma adına yapılan bu meşrulaştırmalar, kimbilir kaç genci daha bu bataklığın içine çekti.

Apaçık bir terör eylemi karşısında ortaya konan bu refleksler, bir kuşun kanadı kırılsa tweetler atan grubun meşhur yüzlerini Türkiye’yi sarsan böylesine bir cinayet karşısında sessizliğe gömen politik hassasiyetler, Doğan Yayın İlkeleri kurulunu toplayıp, iki özür, üç düzeltmeyle kapatılamayacak ciddi bir sorununuz olduğunu gösteriyor Aydın Bey.

Böylesine büyük bir holdingin içinden devrimci şiddeti bile savunan Pravdalar çıkarmak herkesin başarabileceği bir iş değil. En son Engels yapmıştı.

Bu cinayetten sonraki gün aklına ilk gelen şey “AKP bu saldırıdan kaç oy aldı” olan siyasi nebbaşlar, herkesi Ortadoğululukla komploculukla suçlayıp, neredeyse cinayeti AKP’nin yaptırdığına getiren analizler yazan taş başlar, Charlie Hedbo sonrası meydanlara çıkıp, “dinci terörü” protesto ederken, ‘devrimci terörün’ arkasından faillerine destanlar yazan Gezicilerin birlikleri, katilleri ve maktulü yan yana anan taziye yayınlayarak hümanizm şovu yaparken insanlık, demokrasi meselesinde sınıfta kaldığını gösteren HDP,  bu cinayete utanç verici açıklamalarla arka çıkan, sessiz kalan, topu taca atan solcular, terör örgütünü küstürmemek için bin takla atan CHP’li vekiller…

Hrant Dink’in katili Ogün Samast’a, Yasin  Hayal’e destan yazan Ozan Arif’ten, onu besteleyen İsmail Türüt’ten herhangi bir eksiğiniz olduğunu düşünüp kendinize haksızlık etmeyin…

Unutmayın, artık gazetelerin, tv’lerin arşivlerine girmek için kütüphanelerin tozlu raflarında kaybolmaya gerek yok.

Savcı Mehmet Kiraz’ın küçük oğlu Muhammed, biraz daha büyüdükten sonra internete girecek ve babasının katilleri için tüm bu yazdıklarınızı okuyacak ve başınızdaki beyaz bereleri kendi gözleriyle görecek…