MEDYAGUNDEM.COM- Yılda 10 milyon dolar zarar ettiği biliniyordu. Sırf 20 bin bile satamayan Radikal için milyonlarca dolarını çöpe attı. Milyon dolarlık zarar sonrasında, böylesi bir fiyasko için Aydın Doğan ne yaptı dersiniz?
Kendisini batıran adamı terfi ettirdi; 35 yıllık medya patronu hem de öyle bir ödül verdi ki bir avuç paralele, elindeki en büyük medya gücü Hürriyet’i teslim edecek kadar…
Dünyanın neresinde ortadaki böylesi bir başarısızlık ödüllendirilir? Hangi medya patronu kendisini hem milyonlarca dolar zarar ettirip, bir de gazetesini batıran bir adamı alıp daha büyük bir ödülle mükafatlandırır?
İşte Aydın Doğan bunu yaptı. 1996 yılında kurduğu Radikal’i 18 yıl sonra bir paralel gazeteciye geberttirdi, sonra da o cellata “aferin oğlum” deyip geleceğin Hürriyet’inin başında oturttu. Geleceğin Hürriyet’i diyoruz, aslında geleceğin medyası demek daha doğru. Çünkü medyada “gelecek”, artık dijitalde. Eyüp Can isimli gazetecilik kariyeri sadece paralel gazete Zaman’da yöneticilikten ibaretken Aydın Doğan’ın transfer etmesiyle birlikte Doğan medyasında üçüncü gazetesini de batıran bir adam bugün Hürriyet’in Dijital Yayınlar Direktörlüğü görevini yürütüyor.
Şimdi soralım; Eyüp Can, Aydın Doğan için neden bu kadar değerli?
Neden bu kadar vazgeçilmez?
Radikal’i batıran adama Aydın Doğan neden Hürriyet’i teslim etti?
Bu nasıl kredi ki; 18 yıllık önemli bir markayı batıran adam Aydın Doğan nezdinde mükafatlandırılacak kadar değerli.
Nedir bu “aşk”ın sırrı?
Açık açık söyleyelim. Eyüp Can paralel örgüt tarafından Hürriyet’e atanmış başarısız bir gazetecidir… Böylesi bir “loser”ın bu denli yükselebileceği, terfi edebileceği doğrusu medya teamülleri açısından da hiç öngörülebilir bir durum değildi.
Aydın Doğan’ı Eyüp Can gibi bir “loser”a bağlayan ve medya imparatorluğunu büyük çöküşe sürükleyecek kadar teslim olduğu “şey” nedir? Aydın Doğan’ı paralel örgüt nasıl bir dosyayla kıskıvrak ele geçirdi ki, milyon dolarlarını Eyüp Can gibi bir tip için çöpe atıyor?
Soner Yalçın dün Ulusal TV’de “Getirdiler Cemaat’in bir kulunu, ‘şurada okumuştu, burada okumuştu’ diye. Bütün gazetecilik ilkelerini yerler altına aldı. Ergenekon ve Balyoz davalarında operasyonel olarak kullanıldı; Taraf’la birlikte. Böyle bir gazete kapatılıyor diye ben mesleki dayanışma içinde olmayacağım; hiç kimse kusura bakmasın; ben öyle biri değilim. İyi ki kapanıyor. Zaten yaşayamaz” dedi.
Doğruya doğru. Eyüp Can’ın gazetecilik sicilinin özeti işte bu…
Peki Doğan neden bu adamdan hala vazgeçemiyor ve Radikal’i batırdığı için bir de ödül olarak Hürriyet Dünyası Dijital Yayınlar Direktörlüğü görevini veriyor? Sadece Eyüp Can da değil, Radikal’deki tüm paralel gazeteciler de artık Hürriyet’te. Bu nasıl bir ödüllendirme anlayışı?
Bir yanda Ekrem Dumanlı’ya sormadan manşet atamadığı iddia edilen Enis Berberoğlu, diğer yanda paralel Eyüp Can.
Bir zamanların “amiral gemisi” Hürriyet, artık marjinal grupların ve cemaatçilerin kalesi olmuştur.
Yani Hürriyet, Aydın Doğan’ın “paralel örgüt” inadı yüzünden bitmiştir, ruhuna el fatiha!
Nedir bu “aşk”ın sırrı? Bu aşkın sırırı, açık seçik, gizli ilişkiler! Tabi bunları yaparken de Aydın Axel’in örgütsel bağının da somut olarak delillendirilmiş olduğunu görmemesi, görememesi, gösterilmemesi enteresan, görmeyecek kadar kör edilmesinin ardındaki gerçeklerin yakında ortaya çıkacağını tahmin bile edemiyor olması da garip değil mi? 28 Şubat darbe girişimi yargılanmasından kurtulayım diye örgütün kucağına kendini bırakıp orgazm olanların numunelik hayat hekayalerinin sona yaklaşmasını sabırsızlıkla bekliyoruz.