Gazeteci
“Dur şu karışıklık bir geçsin de, bakarız…”
Gazeteci Ayşenur Arslan’a “Programını apar topar bitir” denilirken böyle söylendi…
Karışıklık nedir, neyi beklemek gerekiyor, endişe nerede bilmek mümkün değil!
Tek bildiğimiz 27 Temmuz’da sona erdirmesi gereken Medya Mahallesi’ni erken bitirdiler.
Önce bardağın dolu tarafından bakalım, umarım bu sadece bir sezon sonudur…
Ayşenur Arslan Eylül ayında tekrar karşımızda olur.
Bardağın boş tarafı mı?
Duyduklarım iç açıcı değil…
Dün Amberin yazmıştı, “Bejan Matur röportajı yüzünden olabilir” diye… Birkaç hafta önce yaptığı “Avni Özgürel söyleşisi” de rahatsız etmiş yönetimi diye duydum…
Duydum, duydum da ihtimal vermek istemiyorum çünkü Ayşenur Arslan beğenin beğenmeyin, merak ediyor, sorguluyor, soru soruyor…
Tarafını belli ediyor diye mi günah keçisi yani?
Üstelik son günlerde her şeyi hükümetten bilmek gibi bir hobimiz gelişti…
Bir korku dalgası yarattıklarını, endişe duymak için her türlü koşulu yavaş yavaş sağladıklarını yadsımıyorum elbette ama Medya Mahallesi’ni de mi onlar tatile gönderdi?
Madem hükümet Ayşenur Arslan’dan rahatsız, niye Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç Medya Mahallesi’ne çıkacaktı?
Program sona erdirilmeseydi yani…
Evet, yanlış okumadınız, önümüzdeki günlerde Arınç’ı Ayşenur Arslan’ın karşısında izleyecektik… Merakla bekliyordum ne yalan söyleyeyim…
Uzun lafın kısası kısa bir araştırmadan sonra anladığıma göre…
Hayır, Medya Mahallesi’nin tatile gönderilişin arkasında hükümet yok…
Evet, erken tatile çıkışın arkasında “Kürt meselesi” var…
Artık hangi konuğun söylediklerinden rahatsız olunduysa…
***
Dün Ayşenur Arslan’a ulaşmaya çalıştım ama olmadı…
Umarım önümüzdeki günlerde kendi bir açıklama yapacaktır, tabii ona bir açıklama yapıldıysa… Acayip bir dönemden geçiyoruz, eskileri aratmayacak garip, garip olduğu kadar iç kapatıcı, birilerinin adına başkalarının engellemeler yarattığı günlerden…
Herkesin, her şeyin kurtuluşu gazetecilerde…
Bütün suç da yine bizlerde, gazetecilerde…
Neden?
Sorasım var…
Hakikaten inanıyor musunuz buna?
Başkalarının kağıtlarında, kendi vicdan muhasebemizi yapıp, yazıp çiziyoruz…
Bize ayrılan alanda…
Verilen çemberi “Ne kadar genişletebiliriz” diye orasından burasından çekip duruyoruz…
Yapsak ne kadar yapabiliriz denemelerindeyiz…
Bu kadar sorumluluk…
Bu kadar yük…
Haksızlık yapmayın be kardeşim!
Yazıp duruyoruz habire…
Omuzlarımıza yüklenmiş kelimelerin ağırlığıyla…
Dünyayı değiştirmeye çalışmak, üstelik değişeceğine inanmak…
Nasıl bir nefes darlığı biliyor musunuz?
İçerdeki meslektaşlarımıza bile sesimizin yetmediği bu günlerde biz mi halledeceğiz memleketimin sorunlarını, biz mi bulacağız yani o sırrı?
İnsan olmanın erdemini…
İyiliği…
Kendi içimizdeki kötülükle de başa çıkmaya çalışırken üstelik…
Başa dönelim…
Ayşenur, canla başla vicdanını konuşturmaya, “Bir dakika durun, bu işe şuradan da bakın” diyen gazetecilerden… Umarım sesini yakın zamanda tekrar duyarız.
Not: Amberin haklı her ne kadar bizim mahallede de, Habertürk’te de yanlışlar olmuşsa da, bu cümleleri okuyabiliyorsanız, kısmen rahattır o çember, verilen o alan bir nispette geniştir ki yazabiliyoruzdur bunları…
Balçiçek İLTER / HABERTÜRK
