ŞAH-MAT
Kolombiya’nın meşhur kahvelerinin üretiminin yapıldığı Quindio bölgesinde 1960 yılında Manuel Marulanda kod isimli Pedro Antonio ve arkadaşları tarafından Kolombiya Komünist Partisi askeri kanadı olarak kuruldu, bölgede yaşayan fakir köylüler tarafından desteklendi, sevildi ve Kolombiya Devrimci Silahlı Güçleri yani FARC örgütü ortaya çıktı.
Kısa sürede bütün Kolombiya’ya yayıldı, FARC’ın gelir kaynağı insan kaçırarak fidye alma ve haraç üzerine kuruluydu, bu konudaki uzmanlıkları dünya çapında meşhur olmuşlardı.
Kolombiya’nın ormanlık alanı içerisinde kendilerine erişilmesi çok zor bir karargah kurmuşlar ve buradan bütün Kolombiya’yı kan gölüne çevirmişlerdi.
FARC, asıl gücünü 1980’li yıllarda ortaya çıkan yeni bir uyuşturucu türü olan “kokain”in ortaya çıkmasıyla kazandı, en kaliteli kokain, kahve tarlalarının arasında yetişiyordu Kolombiya’da. FARC bu talebi karşılamakta gecikmedi kontrol ettiği bölge zaten kahve üretim bölgesiydi, köylüler de “devrim” için çalışmaya hazır işçiler.
FARC, uyuşturucu sayesinde 1990‘da yıllık 300 milyon dolarlık bir gelir kaynağına kavuştu, yan gelir olarak insan kaçırma ve haraç alma işi tam gaz devam ediyordu. Bahse konu yatırım iyi kar getirdiği için Kolombiya hükümetleriyle, FARC arasındaki 1984-1998 arasındaki bütün barış görüşmeleri başarısızlıkla sonuçlandı.
FARC, 2000 yılında 16-20 bin arası silahlı güce sahipti ve 5 şehirde özerkliğini ilan etmiş ve gayrı resmi olarak Kolombiya’yı bölmüştü, Kolombiya hükümeti çaresiz vaziyette olan biteni izlemekle yetiniyordu.
Manuel Marulanda’nın, 1960’lı yıllarda kurduğu örgüt büyük oranda başarıya ulaşmıştı devrimi yapmış ve cumhuriyetini kurmuştu.
Ancak, Şubat 2002’de FARC’ın bir milletvekilini kaçırmak için uçak kaçırmasıyla Kolombiya hükümeti bu meseleyi çözmek için bütün şartları oluşturmaya karar verdi, Ulusal Polis Teşkilatı Şefi Oscar Naranjo’ya FARC’a sızma ve örgütü çökertme görevi verildi. Naranjo, Kolombiya hükümetinin geniş desteğiyle operasyona başladı, örgütün lideri Manuel Marulanda zaten yaşlanmış ve hastaydı, asıl hedef FARC’ın iki numaralı ismi Kolombiya hükümetiyle barış görüşmelerini de yöneten Raul Reyes’di.
Kolombiyalı ajanlar FARC’ın ana merkezine kadar sızmayı başardı ve oradan edindikleri bilgiler sayesinde Reyes’in bulunduğu yeri tespit etti ancak bir sorun vardı, Reyes komşu ülke Ekvator’un 10 km kadar içinde bir kamptaydı burada devreye ABD girdi ve kısa süreli bir operasyona yeşil ışık çıktı.
Kolombiya komandoları hızlıca Ekvator’a girdi ve efsane Raul Reyes’i öldürdü, komandolar dönerken yanlarında FARC’ın bütün bağlantıları ve arşivi de vardı.
Aynı tarihlerde halen nasıl olduğu anlaşılamayan bir şekilde örgüt lideri Manuel Marulanda kalp krizi sonucu öldü.
Arşiv ortaya çıkınca komşu ülke Ekvator ve Venezüela’nın FARC bağlantıları da net bir şekilde anlaşıldı.
Ardından her şey çorap söküğü gibi gelmeye başladı, operasyon üstüne operasyon yapılıyordu, örgüt liderleri bir bir öldürülüyordu, FARC gerillaları tarafından altı yıldır rehin tutulan eski devlet başkanı adayı Kolombiyalı siyasetçi Ingrid Betancourt ve sayısız Amerikalı ve Avrupalı rehine kurtarıldı. FARC’ın bir dönem özerklik ilan ettiği yerlerde yaşayanlar ellerinde sopalarla FARC militanlarını kovalıyordu.
En son darbe 2010 yılında vuruldu. 8 bin militanı kalan FARC’ı yeniden toplamaya çalışan Marulanda’dan sonra örgüt lideri olan Alfonso Cano, yapılan operasyonda öldürüldü ve FARC kısa süre sonra havlu attı.
2012 yılında örgüt liderlerinden Mauricio Jaramillo Küba başkenti Havana’da gazetecilere yaptığı açıklamada silahsızlanmayı kabul edebileceklerini söyledi.
Kolombiya Hükümeti ise görüşmeler başlasa bile operasyonları sürdüreceğini duyurdu.
Kolombiya’da 200 bin kişinin ölümünden sorumlu tutulan ve Kolombiya basını tarafından yenilmesi imkansız denilen, yağmur ormanlarının içinde bir uyuşturucu krallığı kuran FARC, üç defa barış masasına oturmasına rağmen faaliyetlerinden vazgeçmedi.
Kolombiya hükümeti bütün herşeye kulağını tıkadı ve İstihbarat’a güvenerek görev verdi, Kolombiya istihbaratı FARC’ın içine öyle bir sızmıştı ki FARC yetkilileri hala yenilmez dedikleri örgütün bütün yöneticilerinin keklik gibi nasıl avlandığını, girilmez dedikleri kamplarının nasıl delik deşik olduğunu çözemiyor.
İşte bu büyük operasyonun adı Şah-Mat operasyonuydu.
Bu işin perde gerisindeki kahramanlar neler yapıyor?
Ulusal Polis Teşkilatı Şefi Oscar Naranjo ulusal kahraman ilan edildi en son Meksika Devlet Başkanı tarafından uyuşturucu kartelleriyle mücadelenin başına geçmesi için özel davet gönderildi.
FARC’ın çökmesine en çok Venezuela ve Ekvator üzüldü, çünkü Kolombiya, 50 senedir terörle uğraşırken onlar sayılı petrol üreticisi konumuna gelmişlerdi.
Şimdi gelelim bizi ilgilendiren duruma, benzerlikleri sanırım okuyan herkes anlamıştır.
PKK ile ilginç bir biçimde benzerlik gösteren FARC, uçsuz bucaksız yağmur ormanlarında üslenen bir örgüt.
Türkiye’de “Topsakal çetesi” öncülüğünde yapılmaya çalışan 7 Şubat darbesi olmasaydı neler olacaktı.
Türk İstihbaratı içine sızdığı PKK’nın liderlerini teker teker avlayacak en sonunda aynı FARC gibi PKK’yı idare edecek adam kalmayacaktı.
PKK, Kandil’de yapacağı bir açıklama ile Oslo’da şartsız olarak barış görüşmesi yapmak için yalvaracaktı. Türkiye 30 yıllık terör belasından kurtulacaktı.
Türkiye’de ne oldu savcı-polis desteğinde “İstihbarat”ın bütün elemanları deşifre edildi, devletin bütün sırları ortalığa saçıldı, bir çuval incir berbat edildi.
Topsakal çetesi ne yapmakla meşgul, ar damarı çatlamış bir şekilde hala hükümete akıl verip reklamını yapmaktan bıkmadıkları PKK sorunu için yöntem göstermek, açık açık küfrettikleri Başbakan’a neden küfrettiklerini, açıklamakla meşgul…
ERDEM YAVUZ
