Yeni Söz gazetesi yazarı Semanur Sönmez Yaman bugün 1 Kasım’dan ders almayanlara da, ders almak istemeyenlere de, halkı anlamayıp yanılanlara ve yanıltanlara da ders gibi bir yazı kaleme aldı. İşte yazısı:
Seçmen tercihini yaptı, herkes saçının ak mı kara mı olduğunu gözleriyle gördü.
Yüzde 49,5…
Düz hesap yüzde 50…
Hepimiz tahminlerimizde yanıldık ama bazıları daha çok yanıldı.
Evdeki hesabı çarşıya uymayanlar şimdi şaşkın.
Hem üzgünler, hem siyasi hesaplarının ve sosyolojik okumalarının nasıl bu kadar hatalı olabildiğini anlamaya çalışıyorlar çaresizce…
Demek ki neymiş?
- Halk adına konuştuğunu sanmak, halkı anlamak anlamına gelmemiş.
- Küçümseyip burun kıvırdığımız insanlar bizim geleceğimizi belirleyecek güce sahipmiş.
- Halkın inancıyla, yaşam tarzıyla dalga geçmek, onları küçümsemek her zaman geri tepermiş.
- “Sandığa giderken beyninizi unutmayın” manşeti, insanları sizden daha da uzaklaştırmaktan başka işe yaramazmış.
- Sosyal medyada sesi yüksek çıkanlar, sandıkta da aynı ses tonuna sahip olamıyormuş.
- Etnik kökenin insanları birbirine bağladığı dönemler çok eskilerde kalmış.
- Kötü komşu ev sahibi, kötü muhalefet de iktidar sahibi olmayı kolaylaştırırmış.
- Yabancı basın yayın organlarının “ Ak Parti’ye oy vermeyin” çığırtkanlığı yapması, seçmenin bir kulağından girer öbüründen çıkarmış.
- Kaos var demekle kaos yaratılmazmış.
Bu liste böyle uzar gider.
Görünen o ki hayal kurarak iktidar sahibi olmayı isteyenler, en az 4 yıl daha beklemeye devam edecek. Belki bu sefer gerçek politikalar üretmeyi, liderlik vasfına sahip, vatandaşın benimseyeceği genel başkanlar seçmeyi, halkı aşağılamamayı, beyaz Türklük maskelerini yüzlerinden çıkaracak cesarete sahip olmayı başarırlar.
Ancak seçim sonrası medyaya yansıyan yorum ve yazılar, bekledikleri başarıya uzun süre gelmeyeceğini sahip olamayacaklarını anlatmaya yetiyor.
Niye?
Çünkü seçim sonuçları açıklanır açıklanmaz aynı “kibirli”, “tepeden bakan”, “kendini dev aynasında gören” tavırlarına geri döndüler.
Çünkü zerre kadar “nerede hata yapıyoruz” düşüncesi geçmiyor zihinlerinden.
Çünkü onlara göre, yine Ak Parti kazandıysa bunun tek sorumlusu “ne yapacağını bilmeyen, cahil, bidon kafalı, başı örtülü” vatandaş!
İşte seçim sonrası yazılanlar ortada:
Biri “Hayatından dört sene daha kaybetti, kazandığını sanıyor, seviniyor. Kornaya basarak tur atıyor” diyerek aşağılamaya devam ediyor seçmeni.
Diğeri, “Tartışmamız gereken konu: Makarna ve kömürle satın alınan mahlûkların oylarıyla seçim kazanılmasının demokrasiyle bir ilgisi var mıdır?” diye akıllara zarar bir mesaj yazıyor.
“Korku oyları bunlar” manşetleri atılıyor gazetelere. Korku oyu demek, vatandaşa “korkaksın sen” demenin bir başka ifadesi.
Bu kadar değil.
Bazıları daha da ileri gitti. “İç savaşın başlangıcı” ilan etti 2 Kasım gününü. Seçimde uğradığı hayal kırıklığını, içinde biriktirdiği kin ve nefreti bu milletin kanıyla yıkamayı planladı herhalde. Ya da Ak Parti’ye oy veren “beyinsiz!” nüfusu bir iç savaşta kırıp geçirmeyi. Kim bilir?
Anlamadıkları şey şu,
Hakaret ederek, aşağılayarak, nefret dili kullanarak, suçlayarak, bir insanı olumlu etkilemek, o insana kendini sevdirmek ve tabi o insanlardan oy almak mümkün değil.
Bunu genel başkanlardan ilçe teşkilatlarına kadar herkesin öğrenmiş olması gerekirdi artık. Psikoloji dersinden sınıfta kaldılar ne yazık ki.
Üstelik muhalefet kadar muhalif kalemlerin de psikoloji dersine ihtiyacı var. Hem de ziyadesiyle…
SEMANUR SÖNMEZ YAMAN/YENİ SÖZ
